’t Klinkt simpel: vallen en weer opstaan.
Pijn ervaren en zich weer hernemen.
Maar honger, ziekte, dood en verlies passen niet in ons plaatje hoe het leven zou moeten zijn.
Het schrikt ons af en we weten niet hoe daar mee om te gaan.
We lijden, zoals Jezus dat deed en andere bijzondere mensen, zoals Boeddha, Navalny en vele anderen.

Er ís existentiële nood.  Te veel om op te noemen.
Én er is perspectief… Maar (Cruijff)..:  ‘dát ga je pas zien als je het dóór hebt’.
Er is door de eeuwen heen inspiratie gebracht en wijsheid verkondigd hoe je weer thuis kunt komen bij je ware aard.
Hoe je in doen én laten samen kunt vallen met je diepste zelf en tegelijk liefdevol met anderen kunt samenleven.

Desalniettemin….., het slotje zit ook bij jou aan de binnenkant.
Zie wat we hier schrijven, als een uitnodiging op zoek te gaan naar jouw bevrijdend sleuteltje!