Vasten, zo wordt gezegd, is een tijd van verbinden.
Verbinding aangaan met jezelf om 40 dagen lang minder te eten, te drinken, te feesten…
We worden er allemaal stil van. En misschien is dat nog niet eens zo gek.
Dat ‘stilvallen’ in deze (lijdens)tijd.
Stilte kun je zien als de grondtoon van het leven. Het is een vergeten luxe, zou je kunnen zeggen.
Als we de drukdoenerij even laten voor wat het is, al is het maar voor 40 dagen, dan blijkt dat het enige duurzame in onszelf die rustige stilte is.
Die niet geraakt kan worden. 
En al dat andere?
Dat komt en gaat en blijkt uiteindelijk allemaal vergankelijk. Dat verduren we dan met duurzaamheid. Een mooie gedachte om weer eens contact mee te maken. Met die duurzaamheid in jezelf.