Misschien (kerst)bomen we wat. Met goede vrienden, met familie. Gewoon pás op de plaats. Aandacht. Zorgen we voor wat licht, van binnenuit en van buitenaf.
Proeven en genieten. Luisteren. Muziek. Vrijen en lachen.
Misschien zijn we in die dagen een beetje elkaars herberg…
En laten we ons raken door het aloude kerstverhaal dat zo paste bij de verbeelding en levensvragen van toen. Kwetsbaarheid van de mens….Herkenning.

Of.. voel je juist dán de pijn van een gemis?
Van dreiging. Van geen erkenning. Van leegte.
Alle glitter en glans: glansloos, kansloos.
Mogelijk is er dan de zachte stem van de ziel.

Als we stil zijn en horen. Misschien een paar fluisterende woorden van bemoediging.
Van binnenuit. Hóe het ook met je is.
Misschien kun je dan alles laten zijn: vreugde én verdriet. Je eigen zielsverwant zijn. Een gevoel van ‘thuis’, in je eigen herberg van compassie.

Klik eens naar deze prachtige flash mob.
Een muziekstuk om van te genieten.
Te delen desnoods. Omdat we allemáál broeders en hoeders zijn… En zet vooral het geluid op volle sterkte!

Wij wensen je een warme kersttijd toe.
En voor het nieuwe jaar inspiratie, vrede en moed.

Frits van Kempen en Renske van Berkel

PS. Wil je weten wat we in 2018 in petto hebben, kijk dan naar onze agenda.