The past wants to be integrated into the presence instead of being projected into the future.

Deze quote van Thomas Hübl spreekt mij zeer aan omdat ik hem in mijn werk als opsteller als waar ervaar.
Ik hoorde hem tijdens een masterclass opstellingen met Stephan Hausner.
Het doet mij ook denken aan een mooi lied van Huub Oosterhuis:

Blijf niet staren op wat vroeger was
Sta niet stil in het verleden
Ik, zegt hij, ga iets nieuws beginnen
Het is al begonnen, merk je het niet?

Ook in deze tekst (uit Jesaja) zijn verleden, heden en toekomst met elkaar verenigd.

Het mooie van een opstelling is nu …eigenlijk, dat verleden, heden en toekomst zich in één betekenisvol beeld aan jou kunnen tonen. Jij als deelnemer die je thema in brengt, ervaart direct aan den lijve dat het zin heeft het verleden in het heden te integreren in plaats van dat verleden in de toekomst te herhalen. Het geeft vrijwel onmiddellijk perspectief en bevrijding.

Je bent van harte uitgenodigd om jouw existentiële thema eens aan de orde te stellen op een van mijn maandelijkse opstellingen dagen. De eerstvolgende zijn op 24 november en op 11 januari