’t is lente. Alles komt weer tot leven.
De bomen zijn niet te stoppen, ze gaan moeiteloos naar de knoppen.
En de vogels: ze werken zich in de nesten.

 ‘Naar de knoppen gaan’ is stuk gaan, failliet gaan. En ‘zich in de nesten werken’, heeft alles te maken met in moeilijkheden komen. Is tot leven komen dan: ‘in moeilijkheden komen’ of zelfs ‘kapot gaan’?

Nee zeg….
Als buiten alles weer ontkiemt en groeit, kun je soms zo voelen dat je in een spiegel kijkt. De natuur helpt je een handje je weer te verbinden met je eigen vitale energie. Dat inspireert: je voelt levenskracht.

Maar let op: je moet wel een stapje terug doen, even stilstaan,  bewust kijken! Gun het je Zelf. ’t Valt niet altijd mee om uit die workflow te stappen. ’t Is lastig om voor even ratio en wilskracht opzij te zetten. En meer te vertrouwen op gevoel, intuïtie en op wat de natuur je leert.

Vermoeidheid, lichamelijke en psychische klachten komen vaak voort uit een gebrek aan energie. Een bewuste afwisseling van inspanning en ontspanning brengt je energiebalans weer op peil.
’t Is lente. Trek er dus op uit. Doe een stap terug en ervaar het. Dan kun je die lenteflow ook van binnen begroeten.

Groei, wat zullen we met je doen?
We kunnen je niet snoeien.
Het beste is misschien al weer:
niet mee bemoeien.

Judith Herzberg (in Beemdgras, 1968)